UNUTULAN EVLİLİK YILDÖNÜMÜ...(( HATIRLANAN ANNELER GÜNÜ...)

Evlendikten
6 ay sonra
6 yıl sonra
16 yıl sonra
yazıyordu kopardığım takvim yaprağının arkasında.. Daha evliliğimin 6 ayında okuduğum küçük fıkrada..
Biliyorum, merak ediyorsunuz fıkrayı ...
Konuyu  oldugu gibi hatırlıyorum yalnız lafları  bir az allayıp pullayıp anlatacagım size bu fıkrayı..))

Şöyle ki,

Bir birini seven iki aşık evleniyorlar. Ve aradan zaman geciyor..

6 ay sonra:

Aşkım eline sağlık yemek harika olmuş.

Canim bu elbise sana çok yakıştı, melek gibisin meleğim benim..)

Kapıyı ben açarım canımın içi sen yorulma,

Bulaşıklara ben yardım ederim, ellerin yıpranmasın..

Canım çay içer misin?

6 yıl sonra:

Yaaa..bu ne yemek Allah aşkına, tadı yok tuzu yok..

Sen şimdi bu elbiseye para mı verdin.. Ne kadara aldın bunu.. Bir de  yakışmadı gibi.. Kilo mi aldın sen?

 Hanım kapıya sen bak ben yorgunum..

Bulaşıkları ne zaman yıkamayı düşünüyorsun temiz bardak bulamadım da..

 Hatun bir çay demle de içelim.. 

16 yıl sonra.. 

Sen yemek yapmayı bilmiyorsun hanim ya..... Yani bu kadar sene ne  yemişim anlamadım.. 

Tabi para nereden geliyor soran yok, harca oh ne güzel..  Nasıl olsa kredi kartı.. Bankadan geliyor cepten gitmiyor ki..   Ha aldıgın da bir şeye benzese..Zaten kilolusun hiç yakışmamı..

Ya sağır mısınız?  Niye kapıya bakılmıyor bu evde..)

 Yani anlamıyorum ki, bunun nesi zor arkadaş... Sadece bulaşık makinesine koyup çalıştıracaksın yani bu kadar kolay..)

Çay veren yok, soran yok, ne günlere kaldık..

 Deye sesleniyor evin beyi hanıma..
 Bir takvim yapragının arka sayfasındakı küçük fıkrada...

*****

Bu gün  kendime ait hiç bir özel günü, hatta bırak kendi özelimi çevremdekilerin özel günlerini unutmayan ben  16 yılını geride bıraktığım evlilik yıldönümünü öğlen saat 12 ye doğru hatırlayınca aklıma geldi bu takvim yaprağı..
Şaşırdım kendime.. Hiç unutmazdım...
Sebep yorgunluk mu, yoksa unutkanlık mi, yoksa her yıl bir kaç gün öncesinden söylesem de o gün bir türlü hatırlanmamaktan mı yorulmuştum, yoksa.....

Neyse, unutmuştum ya sen ona bak..  Aslında iki yıl önce yaptığım gibi yapsam, dedim. Çiçek alıp eşimin ofisine baskın yaparak" bu günü unuttuğunu hatırlatmak, bunca sene bana tahammül ettiği için teşekkür etmek" isterdim de.. Ayrıca " bu çiçeğin sebebini soran öğretmen arkadaşlarına masumca açıklık getiren eşimi görmek isterdim de.. Vazgeçtim..
Yıllar oldu, hiç bir gün bile hatırlamadı. Baksana ben bile unuttum.. Ne demiş atalar " atı atın yanına bağlarsın ya huyundan ya da tüyünden...))
Hep biz hanımlar mı hatırlayacağız . Bir kere de biz unutalım demi...
Aslında bizim hatırlanmak, bir demet çiçekte su koyu vermek, gülmekten geçtim gülümsemekte hakkımız var diyorum.. )
Sadece 16 dakika gerekti arkada bıraktığım 16 yılı düşünmek için..
İçinde mutluluk, sevinç, hüzün, göz yaşı, sabırla dolu koca 16 yıl..

Takvimdeki yazının ilk 6 ayını hatırlayınca güldüm,
6 yılı hatırlayınca tebessüm ettim,
16 yılını hatırlayınca aklıma bu güzel hadis geldi..


Hz. Ebu Hüreyre (radıyallahu anh) anlatıyor: "Resulullah (aleyhissalâtu vesselâm) buyurdular ki: "Kadınlara hayırhah olun, zira kadın bir eyeği kemiğinden yaratılmıştır. Eyeği kemiğinin en eğri yeri yukarı kısmıdır. Onu doğrultmaya kalkarsan kırarsın. Kendi hâline bırakırsan eğri halde kalır. Öyleyse kadınlara hayırhah olun." [Buharî, Nikâh 79, Enbiya 1, Edeb 31, 85, Rikâk 23; Müslim, Radâ 65, (1468); Tirmizî, Talâk 12, (1188).]

Evlilik yıldönümüm unutulmuştu..

 Annesinin nergiz kokulu kızı da anneler günü için yazdığı notla annesinin gönlünü almıştı..

Anneler günümüz kutlu olsun..

Hatırlatmak değil, hatırlanmak dilegile...
Sevgiyle kalın..