SEVGİLİLER GÜNÜ MÜ, SEVGİ GÜNÜ MÜ ?

 

Sevgililer günü, sevgi günü, aşıklar günü ve s......

Ne dersen de bu güne ama adın çıkmış dokuza, inmez sekize misali her kes bir laf söylüyor. Bu gün, hristiyanların kutladıkları gün biz  kutlamamalıyız, bizim değil yapamayız. Yılbaşı gibidir filan...
Bu ara bir çok sitede bu günü  karşı çıkan  yazılara rastladım. Hepsini okudum ve Nasrettin hoca misali "eeee  sende haklısın" dedim.
Her kes haklıysa o zaman benim yazmak istediklerimde haklı. Neden diyeceksiniz şöyle ki; Tamam sevgililer günü adı altında düşünecek olursak doğru. Bu gün sadece sevgililer günü değil.  Dünyanın bir çok yerinde sadece sevgililer günü olarak kutlanıyor olabilir ama Amerika`da bu gün sevgi günü olarak kutlanılıyor.
Bende buraya gelmeden önce bu  güne sadece o gözle bakıyordum. Burada yanıldım.  Meğerse o gün sevgililer günü değil, sevgi günüymüş. O gün sevdiğin her kese sevgini gösterme zamanıdır. Annene, babana, kardeşine, arkadaşına, çocuklarına, kedine, kuşuna, çiçeğine.....


Bunu biz kutlamayalım diyoruz yasaktır, günahtır hristiyan bayramıdır..

Bir düşünün yılda kac defa sevdiklerinize seni Allah rızası için çok seviyorum diyoruz. Kaç kere onun en sevdiği çiçeği alıyoruz. Kaç kere sevdiklerimize kızmamaya, sinirlenmemeye karar veriyoruz..

Yıllar önce  İlahiyatçı Ahmet Şahin hocanın " Aile Hayatımız" isimli kitabında 8 Mart kadınlar gününü kutlamanın yasak olup, olmadığı sorusuna hatırladığım kadarıyla söyle cevap vermişti; ( tam metni hatırlamıyorum kusura bakmayın ama siz bu kitabı bulup okuyabilirsiniz) " annesini hiç aramayan, hatırlamayan bir insan o günün hatırına annesini arayarak kadınlar günün kutlu olsun diyorsa bunun neden kötü olsun"..
Daha sonrada uzun uzun bu günün anlamını  açıklamıştı kitapta..
Bundan yanlış anlam çıkarmayalım. Her halde okuyanlar sanacaklar ben bu günlerin hepsini en iyi bir şekilde kutluyorum. Hayır bu günlerin hiç birinde eşim beni kutlamadı diye darılmadım, çiçek almadı diye küsmedim. Kutlama gibi bir teşebbüste de bulunmadım. Amerikada bunun sevgililer günü değil, sevgi günü olduğunu öğrenince hayret ettim.  Bizde Müslüman olarak  göstermeliyiz sevgimiz. Müslümanca!

  Şimdi onun gibi sevgisizliğin, kinin, nefretin, kıskançlığın, saygısızlığın arttığı bu son dönemlerde Allah rızası için sevdiklerini arayarak, sararak onları çok sevdiğini söylemek ne zamandan kötü ve günah olmuş..
   Belki de hayatında sadece o gün eşine çiçek alan, seni seviyorum demeyi başaran kocalar varken o gün neden kötü olsun?
  Hristiyanların kutladığı bu güne en güzel düşünceyle bakarak, ne kadar güzel diyerek, yılın her hangi bir gününü bizde  kendi  takvimimizden seçerek, o günün üzerine kocaman kalp çizerek, bu gün benim  sevdiklerime onları sevdiğimi söyleme günüm diyerek gün seçsek olmaz mı?  Hadi seçemiyorsak bari 14 şubatı bahane ederek sevdiğimizi bildirsek olmaz mı?
Sevdiklerine sevdikleri yemeyi yaparak, telefonla arayarak, hediye alarak Allah rızası için sevdiğimizi söylesek ne kaybederiz? O gün alsak yanımıza çocuklarımızı yetimhanelere, yaşlılar evine götürsek onları..  Sevgiden  mahrum gönüllere elimizden geldiği kadarıyla sevgi hediye etsek, Resulullah gibi yetim başı okşasak, çocuklarımıza da asıl  sevgi günü bu desek, yanlış mı yapmış oluruz acaba?

 Günah yapmamak istiyorsak  sevgi gününden değil, dünümüzden bu günümüze değişen kalbimizden başlayalım.

 Başlayalım kıskançlık dolu, günah dolu, gıybet dolu kalbimizi temizlemekten. 

Suizan`ı ( kötü düşünceyi) hüsnüzan`a (iyi düşünceye)  dönüştürelim. 

Sitemize illa bir şeyler yazmak için  ailesini, kendini, elbiselerini, gezilerini, 

yaptığı acizane yemekleri yayımlayan blog arkadaşlarımızla ilgili eleştiri, 

hakaret dolu yazılar yazarak yayımlamıyalım. 

Kaçmak istiyorsak günahtan başlayalım o zaman  Resulullahın ateşten bir parça diye adlandırdığı bilezikleri, zincirleri boynumuzdan, kolumuzdan çıkarıp satmakla. 

Hz. Fatımaya verilen çeyiz gibi yapalım kızlarımızın çeyizini. Sadece bir kaç eşya.. Yapmayalım sandık sandık kullanılmayıp, modası geçince bir köşede yük olacak örgüleri.

El beni de görsün, diye en pahalı bilekliği takmayalım gelinimizin koluna.
Giymeyelim yabancıların giydiği beyaz gelinliği,  onlar giyiniyor diye...
Almayalım her hafta bir eşarp, bir elbise, bir etek...
Koymayalım soframıza çeşit çeşit yiyecekler...
Bismillahı unutmayalım her anımızda, Elhamdülillahı düşürmeyelim dilimizden...

Günahlarımız için ağlayalım geçenin karanlığında, kimse görmeden sessizce. 

                                            Boş olan kalbimize Yaratılanı Yaradandan ötrü sevmeyi yükleyelim.

                                   "Seni  Allah rızası için seviyorum"  sözünü  eksik etmeyelim, sevdiklerimizden o gün!

Yabancının  katlettiğini düşündüğümüz sevgiyi bizde o gün kendizimize göre yapsak olmaz mı?

Onlara benzemek anlamında değil sadece sevginin değer ve  kıymetini iyi bilen müslüman olarak.

 Sevgi Peygamberinin ümmeti olarak.

O gün sebep olsun her gün
Seven biz

Sevilen biz

Sevdiren biz olalım!

Bu senenin Mevlut kandilinin de sevgi gününe denk gelmesi büyük bir tevafuk oldu sanırım. Dünyalık sevgiye ebedi sevginin ışığı yansıdı.

Sevgiyi  göstermek o kadarda  kolay değil. Bazı insanlar sevdiğini söylemekten çekinir, utanır, söyleyemeyiz. . Gurur, çekingenlik, utangaçlık ve.s...

  Çoğu kişi sevgisini sevdiklerine sözle, şakayla, kıskançlıkla, mutluluk dolu bakışla, sessizlikle, gülümsemeyle, başını okşayarak, sararak, telefonla arayarak, çok sevdiği saati, kitabı, ayakkabıyı, elbiseyi, çantayı ve s...  hediye alarak bildirir.

Bende sevgimi sevdiklerime tüm bu özelliklerin yanı sıra , en çok sevdikleri yemekleri yaparak göstermeye çalışıyorum.. Bu yüzden sevgi gününde sevdiklerime küçük hediyelerim vardı:  Çok sevdikleri  yemekler. 

Eşimin sevdiği ;  Balık kızartması

Oğlumun sevdiği;  İskender kebabı

Kızımın sevdiği; Kap kek ve patatesli börek

Kendimin sevdiği; Etimek tatlısı

Hepimizin sevdiği; Dovga (azerbaycan çorbası)
Mutfak diline özel; Pasta 

Balık kızartması

İskender kebabı 

Patates böreği

Kap kek

Etimek Tatlısı

Dovga çorbası

Çilekli Mutfak Dili pastası

Yaratılanı yaradandan ötürü sevelim!

Sürç-i lisan, sürç-i hata, sürç-i harf, sürç-i kusur, sürç-i kırgınlık ettiysem afola!