NEVRUZ

Ah eski bayramlar!
Her bayramda eski bayramlar akla gelir, nerede o eski bayramların  tadı diye dert yanarız.
Ne Ramazan ne de Kurban bayramını hatırlıyorum benim çocukluğumda. 70  yıl  Rus esaretinde kalan azerbaycan türkleri bu bayramların sadece kabir ziyaretinden ibaret bir bayram olduğunu bilirlerdi. Ramazan kutlanmıyordu ama Ramazan ve Kurban kadar deyer verilen bir bayram kutlanırdı bizim orada NEVRUZ.
Geçen gün ev ihtiyaçlarını almak için bir markete uğradık. Yeşillikler arasında küçük plastik kutuda Semeniyi (buğdayın yeşermiş ve ya cimlenmiş hali ) görünce dayanamayıp aldım. Eve getirdim kırmızı kurdeleyle  bir güzel süsledim, sehpanın üzerine koydum.
Gurbet elde bulduğum bu küçük Semeni beni yeniden 25 yıl önceye, çocukluk hatıralarıma, unutamadığım Nevruz bayramlarına  götürdü.  Neler yapmazdık ki. Önce sabah erkenden sofrada olması gereken özel tepsiyi süslerdik. Tepsimizden Semeni, şekerbura, baklava, ceviz, çikolata, buğday kavurması, innab, iyde boyanmış yumurtalar eksik olmamalıydı  En güzel elbiseyi giyer, evden en güzel mendili alır cebimize koyardık. Yakılacak ateş için gereken  odunları sokak kapısının yanında hazır bulundururduk. Akşam hava kararınca mendilleri toplar, bir kaç arkadaş komşu evlerin  yolunu tutardık.

Komşunun bahçesine gizlice girer saklanırdık. Aramızdan bir fedakar seçer  mendilleri ona verirdik. Fedakar mendili evin kapısına bırakır, kapıyı tıklatır, ev sahibine gözükmeden koşar yanımıza gelirdi. Ev sahibi kapıyı açar mendilleri alır, içine çikolata, ceviz, yaptığı börekten,tatlıdan  koyar mendilleri bağlar kapıya bırakır "Mendilinizi alın" diye seslenir, kapıyı kapatırdı.
Fedakarımız mendilleri alır bize dağıtırdı. Mendili açmak büyük mutluluktu bizim için. Sevdiğimiz çikolata varsa yer, yemediklerimizi poşete döker, başka komşu kapısına yönelirdik.
Ateş yakılırdı. Bu sene tüm dertlerim bu ateşte kalsın diye dilek tutar ateşin üstünden bir kaç defa hoplardık.

Genç kızlar toplanır yeni nişanlanmış birisinden nişan yüzüğünü ödünç  alırdık.  Yüzüye ip bağlar boş bir bardak içinde her kesin adından  ayrı ayrı sallandırırdık. Yüzük kaç kere bardağın kenarına vurursa sayar, o kızın o yaşta evleneceği yorumunu yapardık.
Gelen sene başımıza  iyi ya da kötü olaylar mı gelecek bilmek için komşu kapısını gizlice dinlerdik. İyi söz duyarsak iyi, kötü söz duyarsak kötü olacağına isaretti derdik.

Şimdi düşündükçe  gülüyorum o çocuk masumluğu ile yaptıklarıma  ah eski bayramlar diyorum. Neler saklıydı neler gizliydi sende. Nerede diye arıyorum.  Bir eski hatıra defterinin solmuş sayfasında  yazılanlardan, hafızamda kalan yarım yamalak hatıralardan başka hiç bir şey yok şimdi.
  Bakıyorum şimdiki  çokçuklara onlarda benim gibi en güzel anılarla hatırlayabilecekler mi  bayramları .Bir gurbet elde bir  küçük Semeniye bakınca 25 yıl önceki hatıralara dönüp hem gülüp, hem ağlayıp  AH ESKİ BAYRAMLAR  diyecek kadar kutlaya biliyorlar mı şimdi  bayramları acaba???????