Bir, bir , iki....
Yaşasın sesim geliyor.. Beni duya biliyorlar..
Delirdim mi?
Yok delirmedim ...
Kabus dolu rüyada koşmak istersin koşamazsın ya,
Bağırmak istersin bağıramazsın ya,
Ağlamak istersin ağlayamazsın ya,
Tutmak istersin birisinin elini tutamazsın ya.. ( neyse romantik rüyaları gecelim) aynen öyle oldu bundan 1 ay önceye kadar..
Sesimi duyan olmadı, Bloguma virüs bulaştı, Blog gribine yakalandı Mutfak Dili..
Temizleme fırsatım olmadı uzun süre, çünkü netim bağlanmadı ve saire...
Nasıl özledim herkesi, nasıl özledim yazmayı, konuşmayı, fotoğraf çekmeyi, yüklemeyi, yarım kalan Amerika masalımı anlatmayı...
Çok özledim gönül dostlarımı cokkkk..
Elhamdülillah temizledim sitemi virüsten,
Sitede garip sitelerden alınan free süsleri kaldırdım, İzleyici butonumu kaldırdım. Siteye üye olmak isteyeneler üye olamayacak, üzgünüm :))
Gerçi yeteri kadar sevenim var şükürler olsun. Yeni Like etmek isteyenler de beni böyle Layk etsin :))
Günlük 1000 lere yakın izleyici sayısının bir anda 7 ye inmesi beni yeteri kadar üzmüştü.. Şimdi yeniden izleyiciye ulaştım..
Neyse üzücü haberden başlayıp mutlu sona getirdim Virüs hikayemi..
Sırada taşınma serüvenim var bir yere ayrılmayın...
Evet,bu sene Ramazanı gurbet elde yeni taşındığım evde karşıladım.
Evet Ramazan ayından 10 gün önce 3 senedir oturduğum evden başka bir apartmana taşındım..
16 senedir evliyim ve bu ev benim 13.evim desem yalan söylemiş olmam. Ayni yılda iki kere ev değiştirince hesap böyle gösteriyor. Bir evden fare var diye taşındık, bir evden ev sahibi bizimle kalmak istediği için çıktık.
Bir evden alt kata su damladı diye, bir evden okula uzak deye ayrıldık derken yıllar geçti ve gurbet elde esimin is deyişimi sebebile 16. evime tasındım.
Hayatimin en zor taşınmasıydı desem yalan olmaz.. Toplanmak çok zor geldi, evden sürekli bir şeyler çıktı, bitmedi dünya malı topla babam topla.:)) Anam ağladı...
Gerçi telefon ettiğimde anam ağlamıyordu " Keşke yanında olsaydık, yakın olsaydık yardım ederdik. Yorma kendini yavaş yavaş yerleşirsin" dedi de .. Atalara ayıp olmasın deye kullandım o lafı:))
Ayrılmak zor geldi 3 senelik evimden. Bazen sevinç, bazen hüzün , bazen gülüş sesleri, bazen kavga-gürültüye. bazen sessizliye, bazen özenle süslediğim masalardaki dost sohbetlerine şahit o evden gitmek zor geldi. Sulu gözlü kızıma, okuldaki arkadaşlarından ayrıldığı için bize tavır yapan oğluma belli etmek istemesem de bende içten içe ağladım, hüzünlendim..
Son olarak 3 sene bir turlu yer bulup oturamadığım balkonda çay içme fırsatı buldum..
Bir gün sonra yeni evin yerleşim telaşıyla onların hepsini unuttum..:) Aklımdan silmedim ama..
Evi yerleştirirken keyfimden de kalmadım elbette.. Yığılan kutular bana çok şey anlattı ama ben hiç laylay lom dondurma keyfi yaptım, balkonda oturup çay içtim..
Yerleştim şükürler olsun. Mutfağımı kırmız, oturma odamı turkuaz süslerken bazı eksik olanları alınacaklar listesine ekledim..
Sevmediğim halde İkea`nın yolunun tuttum.. Gide gele orayı da sevdim..:))
Çünkü artık siyah, beyaz, kırmızı renklerden başka renklerde gelmiş İkea`ya..
Baya renklenmiş bu aralar..
Artık yeni adresim bu, beklerim.. :) Pecan park exit`inden çıkınca kime sorsan bizim evi gösterirler.. :)
Taşınmadan 4-5 gün önce evime gelen isimsiz posta bizi olabildiğince şaşırttı.. Adıma gelen ama üzerinde kimden geldiği yazılmayan postadan beni mutlu eden harika bir hediye çıktı..Mouse Pad yani bilgisayarın faresi için altlık..
Üzerinde kocaman Mutfak Dili ve de harika bir cupcake var..
Gelde mutlu olma.. Esim. çocuklar, ben şaşkın.
"Gizli hayranim var" dedim,
Eşim "bir yere üye oldun onlar sana hediye gönderdi" dedi.
Çocuklar"anne kesin sen bir yere sipariş verdin çok uzun zaman önce, unuttun tabi olarak" dediler..
Bir kaç gün hediye mutlu etse de saklı kalan gizlilik beynimi epey kurcaladı.
Ta ki Lama Mutfakta sitesinin sahibi sevgili Lama`dan " arkadaşım kapına bir posta geldi mi?" deyene kadar. Meğerse canim arkadaşım bana hediye göndermiş haberim yok..
Arkadaş ismini yazdırmak istemiş yazmamışlar ve ya unutmuş..
Ne olursa olsun hediye beni olabildiğince mutlu etti.. Blog vasıtasıyla tanışmak ve beklenmedik bir anda en güzel hediyeyi almak anlatılmaz bir duyguydu.. Canim benim çok teşekkür ederim..
Filim izleyemiyorum bu aralar. Ama harika bir diziye vuruldum. Vuruldum desem az gelir en iyisi aşık oldugumu yazayım.:.)
Tek kelimeyle harika. Günlük böyle bir dizi yok sanırım..
Dizinin içerliği, bas rol oyuncularının bir birine yakışması en önemlisi de Aşk olması beni benden aldı. Aynen Ask Oyunun`da olduğu gibi..
Ramazanda sahura kadar uyumayıp yemeyi beklediğim uzun saatlerin boşluğunu doldurdu.. STV` nin ` Iki Dunya Arasında ` dizisi..
İzleyin derim..
Ramazanda güzel sofralar kurdum.. Gönül dostlarımı ağırladım.
Bunların arasında en özendiğim bir sofra vardı adı Kırmızı:)
Misafirim kırmızı sever birisi olunca sofra kırmızı olsun dedim..
Muhabbeti, tatlılığı ve ayni zamanda şıklığı ile gönül okşayan Kuaybe Nur` a teşekkür ederim davetimize icabet ettiği için.. Yine bekleriz inşallah..
Özlemiştim soframın resimleri çeken, iltifat edip beni bir daha yemek yapma için cesaretlendiren misafiri.. İyi geldi..
Ayy bir tatlı haber daha vereyim..
Elif arkadaşın tatlı oğlu acele etti haziran sonunu bekleyemedi mayısın sonunda aramıza katıldı..minik tatlı Kerem aramıza hoş geldin anali babalı büyü inşallah.. Sevdim seni de ismini de. Gerçi benim oglum olursa Kerem ismini ben koyacaktım ogluma da.. Bundan sonra bende pek umut yok.. Sen ismini güzelce taşı ve bu güzel isme layık hayırlı evlat ol inşallah..
Okullar başladı Amerika`da. İlk basta uzun gözüken sonra git gide kısalan, son dönemlerde bıktırıcı gelen tatil bitti sonunda. Sıcaktan dışarıya çıkamayan, evde bilgisayar, mutfak, uyku arasında mekik dokuyan çocuklar için cokkk iyi oldu.
Tabi okul başladı benimde okula ne koysam endişelerim başladı.. Ayrıca okul evimin tam dibinde yani komşuyuz.. Zil çalınça duyacak kadar yakın..
Hattac yemek saatinde balkona çıkıp " Esra Betül yemeğini bitir gelmeyim oraya" desem benim nergis kokulu Esra Betül`üm de duyacak kadar yakın.. Hiç işime gelmiyor desem yalan olmaz..
Alışverişe gidiyorum arıyor çocuklar okul bitince hemen " Anne neredesin? eve gel biz eve geliyoruz"
Ayyy gecen sene uzaktı okul mecbur ben almayınca babayla kalıyorlardı okulda o kaçta gelirse o saatte geliyorlardı..
Zor olacak bu sene zor..:))
Son olarak bunu da yazayım Austin`e bu sene 3 seneden bu yana ilk defadır çok ama çokkk yağmur yağdı.
Buna yağmurdan çok gökyüzünün su deposu patlamış gibi, kovadan boşalır gibiydi..
5-6 saat hiç durmadan yağan yağmur belli yerlerde sellere sebep oldu .. Telefonuma uyarı geldi sel olabilir uzaklaşın olduğunuz bölgeden.. O derece yani.
Bende zaten hazır oldayım yeni taşınmışım kutularda açılmamış. Sel gelseydi( Allah korusun) bizi hazır paketlenmiş halde götürecekti..
Artık yeni eve mi taşırdı yoksa öteki dünyaya mi bilmiyorum..
Yani öteki dünyaya malı mülküyle geden ilk mazlum da ben olurdum hani..
Rabbime dünya malının hesabını nasıl verirdim bilmiyorum. Allah aff etsin inşallah..
Bir kaç gün sonra sanki hiç o yağmur buraya yağmamış gibi bir sıcak bir sıcak oldu yandık kavrulduk ki hala hava çokkk sıcak.. Hafif serin olunca da eski evimde yapamadığım balkon keyfini kaçırmıyorum. Yere haliyi seriyorum çay ve yanına atıştırmalıklar.. Gel keyfim gel oluyor..
Bu yılın Ramazan ayını da böylece bitirdik..
Şeytanın zincire vurulduğu, duaların geri çevrilmediği, mağfiretin bol olduğu ayin bereketinden inşallah nasibimizi almışızdır.. Rabbim hayrilisi ile gelecek senenin ve nice senlerin Ramazanına sağlıklı bir şekilde ulaşmayı nasip etsin..
Elhamdülillah çocuklarım oruçlarını tuttular. Annesinin nergis kokulusu 17 tam gün geri kalan günleri yarim olarak tutsa da bu onun için harika bir alıştırma sureci oldu. Oğlan zaten tutmak zorunda artık iyice büyüyüp benim boyumu da geçti:)..
Ben onlara hamile olduğum zaman tutamadığım oruçların kazasını yapmaya fırsat bulmadan çocuklar kendi oruçlarını tutacak kadar büyüdüler.. :)
Sanırım benden haberler bu kadar.. İnşallah en kısa zamanda yeniden burada olacağım yayınlanacak çok tarif, anlatmayı yarım bıraktığım Amerika Masalım var. Söz verdiyim yazım var Fotoğraf çekme sanatıyla ilgili.
Daha yeni evimin dekorundan fazla bahsetmedim.. Tamamlansın onu da bir ara getiririm gündeme . Gerçi bizim Poyrazın ocağına incir ağacı dikmiş olacağım eve dekor yaparken ama olsun acımak yok...
Ben onu hayat okulunun 12-13. senesinde öğrendim de hala uygulamakta bir az tereddütler yaşıyorum, yakında o tereddütten de kurtulurum..:)
Sağlıklı, mutlu, huzurlu kalın, bir de tabi ki Aşk`la kalın.. Sakın ışığı off yapmayın yoksa aşkı düşürürsünüz.. Üstteki fotoya dikkat..:)))
Size hayırlı günler Hayırlı geceler olsun...
Her şey gönlünüzce olsun..
Hoşça kalin..!
